Już niebawem ruszy akcja WYŚLIJ PĄCZKA DO AFRYKI. Warto podsumować co zostało osiągnięte dzięki zeszłorocznej edycji „pączkowania”.
Projekty zrealizowane w 2018
Do akcji przyłączyło się 301 szkół i przedszkoli oraz 53 parafii i cukierni na terenie Polski.
Dzięki wsparciu, które zostało nam udzielone, a które traktujemy jako wyraz dobroci i chęci niesienia pomocy najuboższym na tym świecie,
kilkaset osieroconych dzieci w Republice Środkowoafrykańskiej dostanie ciepły posiłek w szkole i będą mogli uczyć się na równych prawach z innymi uczniami. Zachęcając dzieci ze szkół i przedszkoli do udziału w akcji, staraliśmy się uwrażliwić je na potrzeby ich afrykańskich rówieśników. Dzięki temu uczymy szacunku, tolerancji i dzielenia się z innymi.
W roku 2018 zebraliśmy 532 910,00 zł.
Z tych funduszy udało się zrealizować następujące projekty:
1. Dożywianie dzieci w szkole w Ngaoundaye w Republice Środkowoafrykańskiej
Dzięki akcji „pączkowania udało się nam sfinansować projekt opłaty czesnego i ufundowanie jednego posiłku dla ucznia w szkole. Nauka w szkołach w Republice Środkowoafrykańskiej jest płatna. Większości rodziców nie stać na zapłacenie nawet niewielkiej kwoty czesnego. W jeszcze trudniejszej sytuacji są dzieci pozbawione rodziców. Misjonarz br. Piotr Michalik podjął się więc opieki nad sierotami w miejscowości Ngaoundaye, na granicy trzech państw RŚA, Czadu i Kamerunu, gdzie w bardzo trudnych warunkach żyje ponad 250 sierot.
Przez kolejny rok nauki udało się zapewnić im jeden posiłek dziennie i opłacić czesne w szkole.
2. Sfinansowanie opłaty za szkołę i ciepłych posiłków dla 200-tu osieroconych dzieci w parafii Ndim w RŚA w wioskach: Ndim, Zole, Hang Zoung, Kounang i Kowone
Już od sześciu lat nasza Fundacja finansuje posiłki dla 200-tu osieroconych dzieci, które żyją na terenie parafii Ndim, w której proboszczem jest br. Robert Wieczorek. Misjonarz po rozeznaniu sytuacji w jakiej znajdują się najbiedniejsze rodziny w jego parafii, napisał do Fundacji list z prośbą o pomoc. Nie mogliśmy pozostać obojętni w obliczu tak wielkiej potrzeby, zwłaszcza, że sytuację osieroconego dziecka w Ndim w Republice Środkowoafrykańskiej mogła i może nadal poprawić tak niewielka kwota jak 1 zł!. Dlatego nadal pomagamy i wraz z naszymi dobrodziejami podjęliśmy zobowiązanie stałej pomocy.
3. Budowa studni głębinowej w parafii Ndim w wiosce Jerusalem – RŚA
Wioska Jerusalem powstała przed paru laty z inicjatywy katolików pochodzących z Kounang, a zgrupowanych w pobliżu ich pól. Mieszkańcy przed dwu laty postawili tam pokrytą słomą kaplicę i ukonstytuowała się nowa wspólnota. Modlą się tam co niedzielę i katechizują dzieci, które w ciągu roku szkolnego uczęszczają do Ndim. Wodę czerpią z zagłębienia terenu. Bez przegotowania jest niezdatna do spożycia. Zdrowie i higiena mieszkańców Jerusalem domagały się dostępu do czystej wody ze studni głębinowej. Instalacja studni zapewniła stabilizację społeczności lokalnej – mieszkańcy wioski posiadając pompę na pewno nie opuszczą już tego nowego miejsca.
4. Leczenie kolejnych 5 osób niepełnosprawnych ruchowo z parafii Ndim – RŚA
Po sukcesie pilotażowego programu leczenia osób niepełnosprawnych ruchowo z parafii Ndim w RŚA w klinice ortopedycznej w Czadzie w ubiegłym roku, w 2018 chcemy usprawnić i przywrócić do normalnego życia kolejne potrzebujące osoby.
Kilka lat temu w parafii Ndim, br. Robert Wieczorek wraz z siostrami podjął wysiłek odwiedzin u chorych we wszystkich wioskach i sporządził rejestr osób niepełnosprawnych. Każdy chory został szczegółowo opisany, założono mu kartę choroby i zrobiono zdjęcie. W warunkach środkowoafrykańskiej wioski, osoby niepełnosprawne ruchowo, są skazane na poruszanie się na czworaka lub są przykute do jednego miejsca. Rodziny starają się nimi opiekować, ale nie mają środków na wysłanie ich do szpitala.
Dzięki ofiarności naszych darczyńców, zebraliśmy pieniądze i udało się zoperować kolejne pięcioro dzieci, które po rehabilitacji uzyskają większą sprawność ruchową.
5. Sfinansowanie kolejnego roku działalności Punktu Socjalnego dla Ubogich Caritas w Ngaoundaye w RŚA
Już kolejny, trzeci rok, prowadzimy w Ngaoundaye Punkt dla Ubogich. Niestety naszych podopiecznych z roku na rok przybywa. W pierwszej kolejności pomagamy osobom żyjącym w skrajnym ubóstwie, których nie stać na zakup żywności ani podstawowych artykułów gospodarstwa domowego. Niektórym pomagamy stale, niektórym jednorazowo. Dużą grupę potrzebujących stanowią osoby chore, które nie mają pieniędzy na leczenie w szpitalu. Niektórym pomagamy na miejscu – wydając leki, innych, po rozeznaniu sytuacji zawozimy do szpitala i pomagamy w opłaceniu leczenia. Ze względu na trwającą wojnę domową bardzo liczną grupę osób potrzebujących natychmiastowej pomocy stanowią wdowy z dziećmi oraz dzieci, które straciły oboje rodziców. Matce z dziećmi przekazujemy pieniądze na żywność i na utrzymanie domu.
6. Pomoc dla ubogich, starszych i niepełnosprawnych w parafii Bocaranga w RŚA
W parafii Bocaranga, gdzie proboszczem jest br. Robert Wnuk, od wielu lat działa Wspólnota Wincentego a Paulo, świętego, który wniósł wielki wkład w dzieło chrześcijańskiego miłosierdzia. Za jego przykładem organizowana jest pomoc dla najuboższych. Członkowie wspólnoty, w grupach 3-4 osobowych w każdy poniedziałek odwiedzają wszystkie sektory miasta, niosąc pomoc starszym, niepełnosprawnym, głodującym i dotkniętym nieszczęściami. Odwiedzają w domach przede wszystkim tych, którzy z powodu wieku lub choroby, sami nie mogą zaopatrzyć się w żywność i leki. Pomoc materialna w formie lekarstw, porcji żywności (garść mąki, cukru, fasoli) wydawana jest samotnym matkom, osobom bezdomnym, starszym i niepełnosprawnym. Dzięki środkom pozyskanym z akcji „wyślij pączka do Afryki 2018” w ciągu roku Wspólnota Wincentego a Paulo udzieliła pomocy setkom potrzebujących. Każdy, kto wziął udział w akcji „paczkowania” przyczynił się do udzielenia wsparcia potrzebującym, naszym braciom w Afryce.
7. Zakup wyposażenia dla Gimnazjum im. św. Jana Pawła II w Baibokoum w Czadzie
Od czterech lat na terenie parafii w Baibokoum w Czadzie istnieje gimnazjum katolickie im. św. Jana Pawła II. W roku szkolnym 2017/2018 uczęszczało do niego 190 uczniów. Gimnazjum utrzymuje się z pieniędzy wpisowych od rodziców. W gimnazjum brakowało książek do prowadzenia lekcji dla nauczycieli oraz książek do nauki dla uczniów. Cztery klasy, w których odbywają się lekcje potrzebowały renowacji (malowania). Również biuro dyrektora szkoły oraz pokój nauczycielski nie były umeblowane. Z akcji „pączkowania 2018” udało nam się zakupić podręczniki i wykonać wszystkie zaplanowane i konieczne prace remontowe.
8. Budowa placu zabaw dla dzieci im. Aniołów Stróżów w Bam w Czadzie
Celem projektu było zagospodarowanie czasu wolnego dla dzieci mieszkających w parafii Bam. Misjonarz br. paweł Kubiak zorganizował dla nich plac zabaw. Konieczne było: wydzielenie terenu, przygotowanie ogrodzenia zewnętrznego, oczyszczenie i wyrównanie terenu, ogrodzenie boiska, przygotowanie ścieżki rowerowej, zainstalowanie huśtawek i zjeżdżalni. Plac służy ponad 200-tu dzieciom z całej okolicy. Dzieci są w wieku od 2 do 16 lat. Dzięki możliwości bezpiecznej zabawy na placu, dzieci poznają nowe gry i zabawy ( nie są im znane huśtawki, skakanki, gra w siatkówkę, koszykówkę). Uczą się współpracy, kreatywności, treningu i współzawodnictwa.
9. Budowa przedszkola w Bocaranga w RŚA
Celem projektu było wybudowanie budynku przedszkola z małą kuchnią i jedną otwartą salą na świeżym powietrzu. Dodatkowo udało nam się wyposażyć przedszkole w niezbędne sprzęty i ogrodzić teren. Powstały dwa oddziały po 60-70 dzieci. Zapotrzebowanie było i jest olbrzymie, potrzeba jeszcze kilku przedszkoli. Liczba proszących o przyjęcie do przedszkola sięga 300 osób. Maluchy posłane do przedszkola odciążają niesamowicie rodziców, którzy mogą zająć się swoją pracą. I nie są narażone na liczne wypadki, złamania i poparzenia, które zdarzają się ogromnie często, gdy dzieci pozostają same w domach, lub pod opieka niewiele starszego rodzeństwa.
10. Budowa kaplicy w Mbam, sektor Tolle, parafia Bocaranga – RŚA
Wspólnota w Mbam jest zaangażowana w życie parafii. W 2018 roku misjonarz br. Tomasz Świtała ochrzcił tam kilku katechumenów i kilkanaście małych dzieci, kilka osób przyjęło pierwszą komunię św. oraz odbyły się trzy sakramenty małżeństwa. Wioska jest oddalona od Bocaranga – centrum parafii i misji, o 84 km. Do Tolle jedzie się w miarę dobrze, potem za Tolle trzeba udać się 12 km w głąb buszu. Problemem jest transport, gdyż nie ma drogi wystarczająco szerokiej na samochód. Dodatkowo jest rzeka, którą trzeba przebyć w dwóch miejscach a nie ma mostu. Dlatego misjonarz pokonuje tę trasę na motorze. Wyklucza to oczywiście transport materiałów na budowę. Wspólnota jednak, mimo tych trudności, postanowiła przetransportować potrzebne materiały do budowy kaplicy na głowach mieszkańców. 250 worków cementu, deski, krokwie, blachy na dach, drzwi, ławki, śruby, farby i wszystko inne, co będzie potrzebne do budowy powędrowało do buszu na nogach ludzi z Mbam. Wspólnota wioski zebrała też pieniądze na wyżywienie i zapłatę dla murarzy. Jest to ich dodatkowy wkład finansowy w przyszłą rozbudowę. Mieszkańcy zebrali też kamienie na fundamenty, piasek i żwir oraz przygotowanie 6 000 cegieł. Mimo tak trudnych warunków budowy udało się postawić kaplicę, co jest ogromnym sukcesem misjonarza i wspólnoty w Mbam.
11. Budowa kaplicy w Bossempte, parafia Ngaoundaye – RŚA
Wspólnota w Bossempté jest młodą grupą, istnieje od około 10 lat, ale jest bardzo zaangażowana w życie religijne. W 2017 misjonarz br. Piotr Michalik ochrzcił tam 9 małych dzieci i asystował w sakramencie małżeństwa 3 młodych par. Wioska jest oddalona od Ngaoundaye o 66 km i usytuowana przy drodze nieprzejezdnej dla samochodów. Dlatego misjonarz z misji w Ngaoundaye dojeżdża tam tylko rowerem. Jednak, na szczęście, materiały potrzebne do budowy można było przetransportować drogą prowadzącą z Kamerunu, gdzie jest cementownia i pozostałe materiały budowlane można było kupić na targu. Wspólnota zaangażowała się w przygotowanie materiałów na fundamenty: wody, piasku, żwiru i kamieni. Ludzie zdołali też wyprodukować i wypalić 6 tyś. cegieł. Angażowali się do prac budowlanych i dzięki temu powstała kaplica w ich wiosce.
12. Budowa kaplicy w Gaiboula, parafia Bocaranga w RŚA
Gaiboula w parafii Bocaranga, to duża i prężna wspólnota, która zbiera się na modlitwy i nabożeństwa po drzewami mangowców, bo nie maja żadnego budynku we wsi. Każdego roku są tu chrzty, czyli przybywa nowych parafian. W RŚA bardzo rzadko sakramentu chrztu udziela się dzieciom. W większości przypadków, po kilkuletniej formacji i naukach katechizmu, chrzest udzielany jest młodzieży i osobom dorosłym. Ze środków własnych wspólnoty zostały wybudowane fundamenty pod kaplicę. Wspólnota wioski zebrała też już pieniądze na wyżywienie i zapłatę dla murarzy. Dostarczyli piasek, żwir,, wodę z rzeki na budowę i przygotowali 6 700 cegieł. Dzięki pomocy finansowej z Polski w krótkim czasie powstała kaplica, która stała się centrum życia wsi.
Artykuł i zdjęcia za: paczek.kapucyni.pl
Biuro Prasowe Kapucynów - Prowincja Krakowska