W czasach kryzysu i przełomu w Kościele zawsze pojawiali się liderzy, posłani przez Boga ludzie, którzy wskazywali nowe kierunki, poruszali serca, stając się siłą napędową reformy i odnowy. Taką osobą był św. Benedykt – człowiek szukający ciszy, samotności, intymnej relacji z Bogiem. Założone przez niego osobiście lub, później, w oparciu o napisaną przez niego regułę opactwa, pozwoliły przetrwać Kościołowi burzliwe czasy wędrówki ludów i upadku Rzymu. Takim człowiekiem był również niewątpliwie św. Franciszek z Asyżu – syn umbryjskiego kupca, który wyrzekł się posiadania dóbr ziemskich i pragnął boso, mając tylko ewangeliczne orędzie w sercu i na ustach, wędrować przez świat.
Ponad pięćdziesiąt lat temu Sobór Watykański II ukazał nową wizję Kościoła, doceniając w niej misję i rolę osób świeckich. Pielgrzymujący Kościół, mistyczne Ciało Chrystusa, wzywa wszystkich swych członków do zaangażowania, do budowania wspólnoty według otrzymanych darów, nie wyłączając możliwości przyjęcia przez świeckich roli autentycznych liderów kościelnych wspólnot. Duch Święty powołuje dziś do tego zadania wiele osób i wzywa, by w jedności z biskupami wypełniać prorockie i królewskie posłannictwo Kościoła.
Pionierem takiego sposobu myślenia i działania był Ojciec Pio. Choć zmarł trzy lata po zakończeniu soboru (a zatem większa część jego życia przypadła na lata przedsoborowe), wyraźnie doceniał rolę świeckich w Kościele. Dużo czasu i wysiłku poświęcał na ich formację, włączał we wszystkie swe dzieła, wiele z nich powierzając ich kierownictwu, zaś wybrane osoby ustanawiał liderami zakładanych wspólnot – grup modlitwy. Ojciec Pio głosił (co stanie się jednym z głównych punktów nauczania soboru) prawdę o powołaniu każdego ochrzczonego do świętości i własnej niepowtarzalnej roli w Kościele, płynącej z osobistego powołania i obdarowania licznymi charyzmatami. Choć sam Ojciec Pio był dla swych synów i córek niekwestionowanym mistrzem, nauczycielem i liderem, to w swą posługę i misję na różne sposoby włączał tych, którzy u jego boku chcieli uczyć się świętości.
Czas obecny to moment w historii Kościoła, gdy bardziej niż zwykle trzeba, by świeccy włączyli się misję głoszenia Ewangelii i przewodzenia wspólnotom wiernych. W wielu aspektach tak w Polsce, jak i w Europie odczuwalny jest kryzys w Kościele, nikt już zatem nie może wymawiać się od odpowiedzialności i przyjęcia charyzmatów i zadań, do których posyła Duch Święty, w tym od przyjęcia trudnej misji lidera – na miarę świętych Benedykta i Franciszka z Asyżu.
br. Maciej Zinkiewicz OFMCap
redaktor naczelny
Najnowszy numer Głosu Ojca Pio możesz nabyć klikając poniższe logo:
Biuro Prasowe Kapucynów - Prowincja Krakowska