BR. ALOJZY WOJNAR
Minister Prowincjalny
1947-1950 oraz 1959-1964
Br. Alojzy (z d. Jan) Wojnar, urodził się 11 sierpnia 1908 roku w Komborni koło Krosna, jako syn Antoniego i Moniki z d. Kielar. Uczył się w gimnazjum humanistycznym w Brzozowie i Krośnie. Do Zakonu Kapucynów Komisariatu Krakowskiego wstąpił 20 sierpnia 1924 roku w Sędziszowie Młp. Śluby proste złożył 21 sierpnia 1925 roku w klasztorze nowicjackim, a uroczyste 8 września 1929 roku w Krakowie. Maturę państwową złożył eksternistycznie 24 maja 1928 roku w Nisku. Filozofię i teologię studiował u franciszkanów w Krakowie i w Studium Filozoficzno-Teologicznym OFMCap (1925-1928) w Krakowie. Pierwszy kurs teologii ukończył u kapucynów w Krakowie, a następnie, w latach 1929-1933, studiował w Rzymie teologię dogmatyczną na Gregorianum. Licencjat otrzymał na podstawie pracy: Anatematyzmy św. Cyryla Aleksandryjskiego. Ponadto studiował wymowę kościelną, śpiew gregoriański i język hebrajski. Święcenia kapłańskie przyjął 26 marca 1932 roku w Rzymie z rąk kard. Marchetti Selvaggiani.
Po powrocie do kraju był dyrektorem kleryków, prowadził wykłady z teologii dogmatycznej, patrologii, historii Zakonu, duszpasterstwa Trzeciego Zakonu i ćwiczenia śpiewu kościelnego w Studium Filozoficzno-Teologicznym OFMCap w Krakowie, Sędziszowie Młp. i Rozwadowie (1933-1970). Przez wiele lat był dyrygentem kleryckiej orkiestry dętej. Był także inicjatorem działalności wydawniczej w Prowincji: założył i redagował miesięcznik społeczno-franciszkański Pokój i Dobro wraz z dodatkiem duszpasterskim Bóg mój i Wszystko oraz dodatkiem Pokój i Dobro dla Młodzieży; zredagował ostatni numer Wiadomości Tercjarskich w 1939 roku, który już nie dostał się do rąk czytelników ze względu na działania wojenne; kierował drukarnią Pokój i Dobro oraz wydał szereg pozycji o różnej treści. Dnia 3 września 1939 roku wygłosił ostatnie kazanie w rozgłośni Polskiego Radia w Krakowie. Był gwardianem klasztoru krakowskiego w latach 1945-1947. Od 1953 roku pełnił obowiązki prefekta studiów, a od 1958 roku był sekretarzem Dzieła Powołań Zakonnych. Sprawował także urząd kuratora i wizytatora zgromadzeń zakonnych Braci Albertynów i Sióstr Duchaczek (1955-1964).
Trzykrotnie był definitorem prowincjalnym, a następnie w latach: 1947-1950 oraz 1959-1964 przez trzy kadencje pełnił posługę Ministra Prowincjalnego Prowincji Krakowskiej. W czasie pełnienia posługi Ministra Prowincjalnego dążył do integracji Prowincji pod względem organizacyjnym, terytorialnym i personalnym. Zajął się ustaleniem i organizacją placówek duszpasterskich oraz zespoleniem alumnów Prowincji w większych ośrodkach zakonnych i duszpasterskich. Zlikwidował kilka placówek duszpasterskich, w tym placówkę w Bolkowie w archidiecezji wrocławskiej. W porozumieniu z administratorami apostolskimi, dla odnowy życia zakonnego, postanowił odwołać do klasztorów braci kapłanów pracujących jako wikarzy w parafiach. Dla wzmocnienia ducha jedności zakonnej opracował i wydał Rocznik, który był unikalną próbą zwięzłego kompendium do historii Zakonu. Wydał wiele rozporządzeń dla wzmocnienia karności zakonnej. W czasie jego posługi jako przełożonego prowincjalnego, nastąpiły wizytacje kanoniczne klasztorów i placówek z polecenia Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego. Nie przyniosły one jednak spodziewanych wyników z powodu zamieszania pojęć w okresie przedsoborowym. Zaopiekował się FZŚ i mianował w klasztorach delegatów ds. Trzeciego Zakonu.
Po zakończeniu posługi Ministra Prowincjalnego, br. Alojzy Wojnar pracował w latach 1964-1965 w Rozwadowie, gdzie był wikarym domu, spowiednikiem sióstr zakonnych, prefektem studiów i wykładowcą, a następnie w latach 1965-1968 i 1969-1971 w Sędziszowie Młp., pełniąc posługę prefekta i wykładowcy Seminarium, spowiednika sióstr zakonnych, opiekuna ministrantów, dyrygenta chóru i nauczyciela śpiewu. Uczestniczył w kapitułach generalnych w Rzymie w latach 1964, 1968 i 1970. Jako uczestnik kapituły generalnej nadzwyczajnej w 1968 roku, był członkiem komisji ustawodawczej i współpracował w odnowie Konstytucji Zakonu. Następnie pozostał jeszcze przez rok w Rzymie w związku z 30-leciem Prowincji Krakowskiej. W latach 1970-1973 był prowincjalnym asystentem FZŚ. Jako kaznodzieja i misjonarz przeprowadził wiele serii misji i rekolekcji parafialnych oraz szereg rekolekcji dla zgromadzeń zakonnych.
Przez ostatnie 33 lata swojego życia, od 1971 roku, przebywał w rozwadowskim klasztorze, posługując jako spowiednik sióstr, opiekun FZŚ i Żywego Różańca oraz asystent Grupy Modlitwy Ojca Pio. Zmarł w swojej celi zakonnej, 31 maja 2004 roku, przeżywszy 96 lat, w Zakonie 80, w kapłaństwie 72. Pozostawił po sobie pamięć przykładnego zakonnika.
Biuro Prasowe Kapucynów - Prowincja Krakowska