Wśród różnych dobrodziejstw, które otrzymałyśmy i co dzień otrzymujemy od hojnego Dawcy, Ojca miłosierdzia, i za które powinnyśmy chwalebnemu Dobroczyńcy całym sercem dziękować, jest wielkie dobrodziejstwo naszego powołania; im zaś ono jest doskonalsze i większe, tym więcej jesteśmy Bogu dłużne.
Syn Boży stał się dla nas drogą, którą nam pokazał i której nas uczył słowem i przykładem święty nasz Ojciec Franciszek, prawdziwy Jego miłośnik i naśladowca. Powinnyśmy zatem, umiłowane siostry, rozważać niezmierzone dobrodziejstwa, jakimi nas Bóg obsypał, a zwłaszcza te, które zdziałał w nas przez swego umiłowanego sługę, świętego naszego Ojca Franciszka, nie tylko po naszym nawróceniu, ale gdyśmy jeszcze żyły wśród marności świata.
Sam bowiem Święty, nie mający jeszcze braci ani towarzyszy, zajęty zaraz po swoim nawróceniu odnawianiem kościoła św. Damiana, w którym spłynęła na niego pełnia pociechy Bożej i pobudziła do całkowitego opuszczenia świata, w przypływie wielkiej radości i oświecony przez Ducha Świętego, przepowiedział o nas to, co Pan potem spełnił. Wszedł bowiem wtedy na mur tego kościoła i do kilku ubogich ludzi, którzy znajdowali się w pobliżu powiedział głośno po francusku: Chodźcie i pomóżcie mi w pracy przy klasztorze św. Damiana, bo będą tu mieszkać panie, których sława i święte życie wielbić będzie naszego Ojca niebieskiego w całym Jego Kościele świętym.
Możemy więc w tym wydarzeniu podziwiać wielką dobroć Boga względem nas, który w swym nadmiernym miłosierdziu i miłości raczył przez swego Świętego te słowa powiedzieć o naszym powołaniu i wybraniu. I nie tylko o nas przepowiadał to święty nasz Ojciec, ale i o innych, które pójdą za głosem świętego powołania, którym Pan nas wezwał.
z Testamentu świętej Klary z Asyżu
Również dzisiaj dziękujemy Miłosiernemu Ojca za dar naszego powołania, ale również za dar powołania naszych Braci, synów świętego Franciszka, którzy w ostatnich dniach przyjęli łaskę święceń kapłańskich. Ta szczególna więź, o której Klara napisała w swoim Testamencie, może realizować się także dziś poprzez wzajemną relacją pomiędzy naszą wspólnotą, a licznymi Braćmi, których Pan nam daje.
Niesiemy w naszej codziennej modlitwie Braci w formacji początkowej. Wielu z nich poznajemy podczas różnego rodzaju spotkań. Pomagają nam oni na przykład w jesiennych pracach ogrodowych, możemy liczyć na ich posługę podczas uroczystych liturgii w naszej kaplicy. Cieszy nas także czas wspólnego świętowania. Nieoceniona jest dla nas ich obecność, braterska życzliwość i różnoraka pomoc.
Łaską jest dla nas towarzyszenie im na drodze formacji, obserwowanie jak się zmieniają i dojrzewają. Dlatego z tym większym wzruszeniem i radością przeżywamy ważne dla nich wydarzenia, jak złożenie ślubów wieczystych czy przyjęcie święceń kapłańskich.
Całym sercem dziękujemy za powołanie nasze i naszych Braci, życząc im by byli wiernymi miłośnikami i naśladowcami Syna Bożego, naszej drogi.
Artykuł i zdjęcia za: kapucynki.pl
Biuro Prasowe Kapucynów - Prowincja Krakowska