Zapraszamy naszych przyjaciół, sympatyków Honoratianum oraz wszystkie osoby poszukujące autentycznej relacji z Bogiem do wspólnego przeżycia Wielkiego Postu.

Codziennie na stronie internetowej www.centrumkapucyni.pl będziemy publikować medytacje do ewangelii z dnia pisane przez braci kapucynów i naszych przyjaciół, którzy podzielą się własnym doświadczeniem odkrywania siebie w świetle Słowa Bożego.

Ja sam do odkrycia

Tegoroczny Wielki Post prowadzi nas ku temu, aby spojrzeć na siebie na nowo, aby jeszcze bliżej poznać samego siebie w Miłości Boga. Wierzymy, że jesteśmy na drodze odkrywania daru, jakim jest życie. Wyczuwamy, że nasz potencjał dotąd w pełni się nie objawił. To, co najlepsze w nas, domaga się odsłonięcia. Nasze marzenia nie dają nam zatrzymać się w drodze. Rozum nie jest przekonany, że osiągnęliśmy wszystko, co mogliśmy osiągnąć, a niespokojne serce dąży do źródła, aby mogło zaspokoić swoje pragnienia i odpocząć zanurzone w pełni Życia.

Nie chcemy, aby Wielki Post był dla nas kolejnym pobożnym praktykowaniem standardowych wyrzeczeń. Pragniemy natomiast, aby stał się niepowtarzalną szansą głębszego spotkania z sobą samym. Pragniemy świadomie wejść w klimat pustyni i odsunąć to, co nas rozprasza. Poszukujemy nowych stref ciszy, aby wyraźniej usłyszeć delikatny głos własnej duszy. Uważniej pochylamy się nad sobą, aby dostrzec drogowskazy nowych kierunków życia. Zagłębiamy się w nieznany świat własnego istnienia, aby dać się zaskoczyć nieodkrytym jeszcze zasobom naszej osoby.

Rozważaj z nami

Jakiego siebie spotykasz, gdy pozostajesz sam na sam ze Słowem Bożym?
Jakie poruszenia odzywają się w Tobie? Co w nich jest tym, czego wcześniej nie znałeś?
Czy jesteś ciekawy, co nowego Bóg mógłby Ci pokazać?

Odnajdź w sobie „to coś”, co bezszelestnie i niewyraźnie pojawia się w Tobie albo krzyczy od dawna, domagając się zauważenia. Wyjdź z „tym czymś” na pustynię. Pozostań z „tym czymś”, nie ponaglaj siebie ani nie oceniaj. Spróbuj opisać „to coś” – czy to jest nieprzyjętym lub niewysłuchanym uczuciem wypełniającym Twoje wnętrze? Może natchnieniem lub inspiracją, które chcą, abyś wziął je pod uwagę? Albo dobrą i silną stroną Twojej osobowości, która pragnie, abyś w nią uwierzył? Pozwól sobie na odkrycie czegoś nowego.

Daj sobie czas. W przestrzeni ciszy i nicnierobienia widać lepiej, ostrzej. Pustynia nie jest Twoim wrogiem, ale sprzymierzeńcem podróży w głąb siebie. Zaufaj ciszy nieznanego świata. Zatrzymaj się w nim. Pozwól mu być takim, jaki jest. Pobądź z nim. Umieść go we wnętrzu swojego ciała. Jakie odczucia wywołuje w Tobie ów nieznany świat? Gdy Bóg przemawia w Tobie nowością, masz prawo czuć się z tym niekomfortowo, jak z czymś jeszcze nieoswojonym, nienazwanym, ale już przynoszącym świeżość natchnienia. Może to dotyczyć czegoś zupełnie nowego, czego dotąd nie brałeś pod uwagę. Może wiązać się z jakąś ważną sprawą i nieść zupełnie inne zrozumienie. Może to być jak początek drogi, która dopiero po czasie pokaże nowe widoki. Otwórz się na nowe poznanie siebie i swojego życia.

Duch Święty jest w Tobie sprawcą i chcenia, i działania (zob. Flp 2,13). Przemawia przez odczucia, myśli i obrazy. Daj się zaprosić w podróż w głąb siebie. Bóg pragnie, abyś odkrywał w sobie ów skarb nowości, który w Tobie umieścił.

W imieniu Zespołu redakcyjnego i Wspólnoty braci z Honoratianum zapraszam Cię do wspólnego wielkopostnego odkrywania nowości w sobie podczas modlitwy Słowem Bożym. Niech osobiste zaangażowanie zainspiruje nas wszystkich nieustanną odnową życia w Bogu.