Siostra Śmierć

 

8 stycznia 2024 roku

w wieku 89 lat, przeżywszy w Zakonie 72, a w kapłaństwie 65 lat
odszedł do Pana

BR. SALEZY JÓZEF KAFEL

Prezbiter Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów

 

Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie
a światłość wiekuista niechaj mu świeci.
Niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen.

 

 

Brat Salezy Kafel przyszedł na świat 17 lipca 1934 roku we Wrocance, wiosce leżącej 3 kilometry od Miejsca Piastowego i 7 kilometrów od Krosna. Na Chrzcie świętym otrzymał imię Józef.

20 sierpnia 1950 roku rozpoczął nowicjat pod kierunkiem magistra nowicjatu br. Aleksego Bałuta. 21 sierpnia 1951 złożył na ręce Ministra Prowincjalnego, br. Remigiusza Kranca, pierwszą profesję zakonną. Ponieważ odkrył w sobie powołanie kapłańskie, po nowicjacie trafił do Krakowa, by uzupełnić średnie wykształcenie oraz podjąć dalszą naukę w Seminarium OO. Kapucynów w Krakowie.

Wieczystą profesję zakonną złożył na ręce brata Alojzego Wojnara, delegata Ministra Prowincjalnego, 8 września 1955 roku. Święcenia prezbiteratu przyjął 17 czerwca 1958 roku w Krakowie, a tuż po nich został skierowany na studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie zrobił magisterium z teologii dogmatycznej.

Po studiach przełożeni wysłali go w maju 1961 roku do Wrocławia, a 5 miesięcy później przenieśli do Krakowa, gdzie pracował jako katecheta i kapelan szpitala. W tym samym czasie wykładał etykę i ascetykę. W czerwcu 1963 roku trafił do Sędziszowa Małopolskiego, rok później (lipiec 1964 roku) został przeniesiony do Rozwadowa, a następnie, w sierpniu 1965 roku wrócił do Sędziszowa Małopolskiego. Pełnił tu funkcje dyrektora kleryków, wykładowcy historii Zakonu, patrologii, ascetyki i języka francuskiego.

W lipcu 1966 roku został przeniesiony do Rozwadowa z poleceniem kontynuowania studiów na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Podczas swojego pobytu w Rozwadowie prowadził duszpasterstwo trzeźwościowe, wykładał teologię dogmatyczną w Sędziszowie Małopolskim i w Tuchowie oraz pełnił obowiązki Prowincjalnego Referenta ds. Duszpasterstwa. 14 lipca 1970 roku Kapituła Prowincjalna powierzyła mu urząd IV definitora Prowincji (stanowisko piastował do 8 sierpnia 1973 roku).

17 czerwca 1971 roku ukończył teologię dogmatyczną na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Doktorat otrzymał na podstawie rozprawy „Nauka współczesnych teologów katolickich o wpływie misterium paschalnego na powstanie Chrystusowego Kościoła”. Po zakończeniu studiów został skierowany do Krakowa. Od 1973 roku prosił przełożonych o możliwość wyjazdu na misje do Gwatemali.

20 września 1975 roku wyjechał do Leuven w Belgii, gdzie posługiwał przez okres jednego roku. Do Ojczyzny wrócił w czerwcu 1976 r., natomiast we wrześniu tego samego roku zaczął prowadzić zajęcia seminaryjne w Przywydziałowym Studium Teologii Rodziny przy Kurii Metropolitarnej w Krakowie. W lutym 1977 roku został mianowany Prefektem Prowincjalnej Rady Formacji. 21 czerwca 1979 roku Kapituła Prowincjalna powierzyła mu urząd III definitora Prowincji (stanowisko piastował do 29 lipca 1982 roku). 3 grudnia 1979 roku został mianowany członkiem komitetu organizującego obchody 300-lecia Kapucynów w Polsce, a 9 czerwca 1980 roku został przeniesiony do Sędziszowa Małopolskiego.

6 października 1984 roku wyjechał do Rzymu, gdzie podjął pracę w Instytucie Historycznym Zakonu. Do Ojczyzny powrócił 1 lipca 1989 roku i został skierowany przez przełożonych do wspólnoty braterskiej w Krakowie. W roku 1992 wykładał na Papieskiej Akademii Teologicznej. Do Włoch udał się ponownie 27 listopada 1992 by posługiwać w San Giovani Rotondo. Po powrocie do Polski, w grudniu 1993 roku, został skierowany do Krakowa, a następnie, w sierpniu 1994 roku, został przeniesiony do Krakowa-Olszanicy. Od powrotu do Ojczyzny, aż do stycznia 1995 roku, redagował periodyk poświęcony Ojcu Pio. Od 1995 roku mieszkał w Krośnie, gdzie tłumaczył z języka włoskiego i redagował liczne publikacje książkowe na temat duchowości Ojca Pio. Ostatnie lata życia spędził we wspólnocie zakonnej w Sędziszowie Małopolskim.

Biuro Prasowe Kapucynów - Prowincja Krakowska